Ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάθε χρόνο, όλο και περισσότερα παιδιά και έφηβοι πέφτουν θύματα παρενόχλησης και κακοποίησης στο Διαδίκτυο. Ακόμα και αν ένα παιδί δεν έχει γίνει ποτέ στόχος διαδικτυακού εκφοβισμού, μπορεί να έχει γίνει μάρτυρας κάποιου που δέχτηκε εκφοβισμό στο διαδίκτυο.
Είναι γνωστό ότι περίπου 7 στα 10 παιδιά υφίστανται διαδικτυακό εκφοβισμό πριν από την ηλικία των 18 ετών. Συχνότερα, ο κυβερνοεκφοβισμός λαμβάνει χώρα σε δημοφιλείς πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook και το Twitter.
Αυτό σημαίνει ότι περισσότερα παιδιά γίνονται θύματα, καθώς ο αριθμός των χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αυξάνεται δραστικά, παρά τον υψηλό κίνδυνο εκφοβισμού.
Πίνακας περιεχομένων
Η φύση του διαδικτυακού εκφοβισμού
Ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι παρόμοιος με τον παραδοσιακό εκφοβισμό που περιλαμβάνει λεκτική και σωματική παρενόχληση ή εξευτελισμό ενός άλλου ατόμου στην πραγματική ζωή. Ο διαδικτυακός εκφοβισμός μπορεί να διεξάγεται μόνο σε γραπτή μορφή ή μέσω βίντεο, καθώς ο δράστης μπορεί να βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από το θύμα.
Το Ditch the Label ορίζει τον διαδικτυακό εκφοβισμό ως τα εξής:
Ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών με σκοπό να προσβάλει, να ταπεινώσει, να απειλήσει, να παρενοχλήσει ή να κακοποιήσει κάποιον.
Παρόλο που κάποιοι άνθρωποι που στέλνουν προσβλητικά σχόλια και μηνύματα σε άλλους δεν θεωρούν τους εαυτούς τους κυβερνοεκφοβιστές, στην πραγματικότητα είναι αυτοί. Οποιοσδήποτε γίνεται cyberbully αν προβεί στις ακόλουθες ενέργειες:
- Να παρενοχλείτε ένα άλλο άτομο στο Διαδίκτυο,
- Κοροϊδεύετε, ντροπιάζετε ή φέρνετε σε δύσκολη θέση άλλους ανθρώπους,
- Προσποιηθείτε κάποιον άλλον,
- Απειλή σωματικής βλάβης ή δολοφονίας άλλου προσώπου,
- Παρακολουθήστε κάποιον άλλον στο διαδίκτυο,
- Διανέμει μίσος με βάση τη φυλή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή το φύλο,
- Ενθαρρύνετε άλλους να διαπράττουν εγκλήματα μίσους.
Δυστυχώς, ο διαδικτυακός εκφοβισμός δεν είναι απλώς ένα αθώο παιδικό παιχνίδι. Συχνά ακολουθείται από αρκετά σοβαρές συνέπειες, ξεκινώντας από την ευάλωτη συναισθηματική κατάσταση του θύματος και καταλήγοντας στο θάνατό του λόγω της διεξαγωγής αυτοκτονίας.
Στις περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ, τέτοιες ενέργειες θεωρούνται εγκλήματα και οι σχετικοί νόμοι για τον διαδικτυακό εκφοβισμό υποδηλώνουν την τιμωρία.
Τι είναι οι ομοσπονδιακοί νόμοι για τον κυβερνοεκφοβισμό;
Ο διαδικτυακός εκφοβισμός από μόνος του δεν αποτελεί έγκλημα και δεν υπάρχει ομοσπονδιακός νόμος εναντίον του. Ωστόσο, εάν περιλαμβάνει απαγορευμένες ενέργειες, όπως απειλές βίας, κοινοποίηση ρητού περιεχομένου, διανομή παιδικής πορνογραφίας, παρακολούθηση ή πολιτισμικό/θρησκευτικό/σεξουαλικό μίσος, μπορεί να θεωρηθεί παρενόχληση και να κριθεί σύμφωνα με τους ομοσπονδιακούς νόμους περί πολιτικών δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με τους νόμους περί διαδικτυακού εκφοβισμού στις ΗΠΑ, ορισμένες περιπτώσεις διαδικτυακού εκφοβισμού εμπίπτουν σε κανονισμούς που αφορούν την παρενόχληση ή την κακοποίηση. Αυτό σημαίνει ότι συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να καταλήξουν σε αστικό δικαστήριο ή να δικαιολογήσουν ποινικές κατηγορίες και δίωξη για εγκλήματα που εμπίπτουν στον νόμο περί απάτης και κατάχρησης υπολογιστή (CFAA).
Εάν ο διαδικτυακός εκφοβισμός περιλαμβάνει οποιαδήποτε δραστηριότητα που περιγράφηκε προηγουμένως σε αυτό το άρθρο, πρέπει να αναφερθεί στην τοπική αστυνομία.
Ποια κράτη έχουν νόμους κατά του ηλεκτρονικού εκφοβισμού;
Ο νόμος για το ίδιο θέμα μπορεί να διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία στις ΗΠΑ, και ο νόμος για τον εκφοβισμό στον κυβερνοχώρο δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι επιμέρους πολιτείες έχουν τους δικούς τους κανονισμούς σχετικά με τον κυβερνοεκφοβισμό και τα αποτελέσματά του.
Κατά συνέπεια, οι ποινές για τον διαδικτυακό εκφοβισμό διαφέρουν επίσης από πολιτεία σε πολιτεία. Συγκεκριμένα, μπορεί να κυμαίνονται από την αποβολή του εκφοβιστή από το σχολείο μέχρι τη φυλάκισή του.
Μπορείτε να βρείτε ένα χάρτη επισημαίνοντας τους νόμους για τον κυβερνοεκφοβισμό ανά πολιτεία στο StopBullying.gov, επίσημο ιστότοπο της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών.
Εάν εσείς ή το παιδί σας αντιμετωπίσετε διαδικτυακό εκφοβισμό, μπορείτε να το αναφέρετε αμέσως στις τοπικές αρχές επιβολής του νόμου. Σας συνιστούμε να συμβουλευτείτε τους νόμους της πολιτείας σας σχετικά με το τι ακριβώς θεωρείται έγκλημα που σχετίζεται με τον διαδικτυακό εκφοβισμό στην περιοχή σας.
Πώς μπορώ να αποτρέψω το παιδί μου από το να πέσει θύμα διαδικτυακού εκφοβισμού;
Πολλά παιδιά κρύβουν τη διαδικτυακή τους συμπεριφορά από τους γονείς για να αποφύγουν τις υπερβολικές αντιδράσεις. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αγνοείτε ότι το παιδί σας εκφοβίζεται (ή είναι θύτης) για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, μπορείτε να εντοπίσετε τον διαδικτυακό εκφοβισμό αν γνωρίζετε τι κάνει το παιδί σας στο διαδίκτυο.
Ένας από τους αποδεδειγμένους τρόπους για να μάθετε τι συμβαίνει στο ψηφιακό περιβάλλον ενός παιδιού είναι η εγκατάσταση μιας εφαρμογής γονικού ελέγχου στο τηλέφωνό του. Με ένα εργαλείο παρακολούθησης, όπως το Eyezy, οι γονείς μπορούν πάντα να γνωρίζουν ποιοι επικοινωνούν με τα παιδιά τους στις εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης.
Εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας εκφοβίζεται στον κυβερνοχώρο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε Eyezy να αποκτήσουν αποδεικτικά στοιχεία για την κακοποίηση και να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον του δράστη. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η εφαρμογή γονικού ελέγχου μπορεί να σας βοηθήσει να αποτρέψετε την εκφοβισμό του παιδιού σας, περιορίζοντας την πρόσβαση σε τοξικές τοποθεσίες και εφαρμογές στο τηλέφωνο ή το tablet του.
Πώς προστατεύει η νομοθεσία τους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τον διαδικτυακό εκφοβισμό;
Η νομοθεσία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην προστασία των χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τις βλαβερές συνέπειες του διαδικτυακού εκφοβισμού. Καθώς η διαδικτυακή παρενόχληση συνεχίζει να αυξάνεται, πολλές χώρες έχουν θεσπίσει αυστηρούς νόμους για την προστασία των ατόμων, ιδίως των ανηλίκων, από την ψηφιακή κακοποίηση. Δείτε πώς τα νομικά πλαίσια συμβάλλουν στην καταπολέμηση του διαδικτυακού εκφοβισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:
1. Ποινικοποίηση της διαδικτυακής παρενόχλησης και των απειλών
Πολλές χώρες έχουν θεσπίσει νόμους που χαρακτηρίζουν τον διαδικτυακό εκφοβισμό ως ποινικό αδίκημα. Αυτοί οι νόμοι καλύπτουν συμπεριφορές όπως η αποστολή απειλητικών μηνυμάτων, η διάδοση ψευδών πληροφοριών και η συμμετοχή σε διαδικτυακή παρενόχληση. Οι παραβάτες μπορούν να αντιμετωπίσουν πρόστιμα, περιοριστικά μέτρα ή ακόμη και φυλάκιση, ανάλογα με τη σοβαρότητα των πράξεών τους.
- Παράδειγμα: Στις ΗΠΑ, νόμοι όπως ο Νόμος για την πρόληψη του εκφοβισμού στον κυβερνοχώρο ποινικοποιούν την ηλεκτρονική παρενόχληση, ενώ η Νόμος περί κακόβουλων επικοινωνιών του 1988 στο Ηνωμένο Βασίλειο στοχεύει σε απειλητικά ή υβριστικά μηνύματα.
2. Επιβολή της λογοδοσίας της πλατφόρμας
Η νομοθεσία συχνά απαιτεί από τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης να αναλαμβάνουν την ευθύνη για την ασφάλεια των χρηστών. Οι πλατφόρμες πρέπει να εφαρμόζουν εργαλεία για την αναφορά καταχρήσεων, να αφαιρούν αμέσως το επιβλαβές περιεχόμενο και να προστατεύουν τα δεδομένα των χρηστών.
- Παράδειγμα: Το Νόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις ψηφιακές υπηρεσίες (DSA) δίνει εντολή στις πλατφόρμες να μετριάζουν το επιβλαβές περιεχόμενο και να παρέχουν διαφανείς μηχανισμούς αναφοράς.
- Παράδειγμα: Στην Αυστραλία, το Νόμος περί διαδικτυακής ασφάλειας 2021 εξουσιοδοτεί τις αρχές να απαιτούν την αφαίρεση καταχρηστικού περιεχομένου εντός 24 ωρών.
3. Προστασία ανηλίκων και ευάλωτων ομάδων
Οι συγκεκριμένοι νόμοι επικεντρώνονται στην προστασία των ανηλίκων, οι οποίοι είναι πιο ευάλωτοι στον διαδικτυακό εκφοβισμό. Οι νόμοι αυτοί συχνά απαιτούν από τα σχολεία και τους γονείς να εκπαιδεύουν τα παιδιά σχετικά με την ασφάλεια στο διαδίκτυο και επιβάλλουν αυστηρές συνέπειες για τους νέους που εμπλέκονται σε διαδικτυακό εκφοβισμό.
- Παράδειγμα: Το Νόμος για την προστασία της ιδιωτικής ζωής των παιδιών στο διαδίκτυο (COPPA) στις ΗΠΑ περιορίζει τη συλλογή δεδομένων από παιδιά κάτω των 13 ετών, περιορίζοντας την έκθεσή τους σε διαδικτυακούς κινδύνους.
4. Νόμοι κατά της δυσφήμισης και του απορρήτου
Ο διαδικτυακός εκφοβισμός συχνά περιλαμβάνει τη διάδοση ψευδών ή επιζήμιων πληροφοριών. Οι νόμοι περί δυσφήμισης και προστασίας της ιδιωτικής ζωής προστατεύουν τα θύματα, επιτρέποντάς τους να κινηθούν νομικά εναντίον εκείνων που βλάπτουν τη φήμη τους ή παραβιάζουν την ιδιωτική τους ζωή στο διαδίκτυο.
- Παράδειγμα: Χώρες όπως ο Καναδάς έχουν νόμους κατά της ποινικής παρενόχλησης και της δυσφήμισης, προσφέροντας στα θύματα έναν τρόπο να αναζητήσουν δικαιοσύνη.
5. Υποχρεωτική αναφορά και υποστήριξη των θυμάτων
Ορισμένοι νόμοι απαιτούν από τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και τα ιδρύματα να αναφέρουν σοβαρές περιπτώσεις διαδικτυακού εκφοβισμού στις αρχές επιβολής του νόμου. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούν υπηρεσίες υποστήριξης για να βοηθήσουν τα θύματα να αντιμετωπίσουν τις συναισθηματικές επιπτώσεις της διαδικτυακής παρενόχλησης.
- Παράδειγμα: Στις ΗΠΑ, τα σχολεία υποχρεούνται συχνά να αναφέρουν περιστατικά εκφοβισμού, συμπεριλαμβανομένων των διαδικτυακών περιπτώσεων, σύμφωνα με τους νόμους των πολιτειών κατά του εκφοβισμού.
Η νομοθεσία συνεχίζει να εξελίσσεται για την αντιμετώπιση νέων μορφών διαδικτυακού εκφοβισμού. Θέτοντας τα άτομα και τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης προ των ευθυνών τους, οι νόμοι παρέχουν ζωτική προστασία και υποστήριξη στους χρήστες που περιηγούνται στον ψηφιακό κόσμο.
